O efecto da morfoloxía das fibras sobre as propiedades e a calidade da pasta

Na industria do papel, a morfoloxía da fibra é un dos factores clave que determinan as propiedades da pasta e a calidade final do papel. A morfoloxía das fibras engloba a lonxitude media das fibras, a relación entre o grosor da parede celular da fibra e o diámetro da célula (referido como relación parede-cavidade) e a cantidade de heterócitos non fibrosos e feixes de fibras na pasta. Estes factores interactúan entre si e afectan conxuntamente á forza de unión da pasta, á eficiencia da deshidratación, ao rendemento da copia, así como á resistencia, dureza e calidade xeral do papel.

1) Lonxitude media da fibra
A lonxitude media das fibras é un dos indicadores importantes da calidade da pasta. As fibras máis longas forman cadeas de rede máis longas na pasta, o que axuda a mellorar a forza de unión e as propiedades de tracción do papel. Cando a lonxitude media das fibras aumenta, o número de puntos entretecidos entre as fibras aumenta, permitindo que o papel disperse mellor a tensión cando se somete a forzas externas, mellorando así a resistencia e tenacidade do papel. Polo tanto, o uso de fibras de lonxitude media máis longa, como pulpa de coníferas de abeto ou pulpa de algodón e liño, pode producir unha maior resistencia, unha mellor dureza do papel, estes papeis son máis axeitados para o seu uso na necesidade de propiedades físicas máis elevadas da ocasión, como materiais de embalaxe, papel de impresión, etc.
2) A relación entre o espesor da parede celular da fibra e o diámetro da cavidade celular (relación parede-cavidade)
A relación parede-cavidade é outro factor importante que afecta as propiedades da pasta. A menor proporción de parede a cavidade significa que a parede celular da fibra é relativamente delgada e a cavidade celular é máis grande, polo que as fibras no proceso de fabricación de pasta e papel son máis fáciles de absorber e suavizar a auga, propiciando o refinamento das fibras, a dispersión. e entrelazándose. Ao mesmo tempo, as fibras de paredes finas proporcionan unha mellor flexibilidade e plegabilidade ao formar papel, o que fai que o papel sexa máis adecuado para procesos complexos de procesamento e conformación. Pola contra, as fibras con altas proporcións de parede a cavidade poden dar lugar a un papel excesivamente duro e quebradizo, o que non é propicio para o procesamento e o uso posterior.
3) Contido de heterócitos non fibrosos e feixes de fibras
As células non fibrosas e os feixes de fibras na pasta son factores negativos que afectan á calidade do papel. Estas impurezas non só reducirán a pureza e uniformidade da pasta, senón tamén no proceso de fabricación de papel para formar nós e defectos, afectando a suavidade e resistencia do papel. Os heterocitos non fibrosos poden orixinarse a partir de compoñentes non fibrosos como a casca, a resina e as gomas da materia prima, mentres que os feixes de fibras son agregados de fibras formados como resultado da falla de disociación da materia prima suficientemente durante o proceso de preparación. Polo tanto, estas impurezas deben eliminarse na medida do posible durante o proceso de elaboración de pasta para mellorar a calidade da pasta e o rendemento do papel.